Саяхан, дэлхий маань асуудалд орсон, мэдэж байна уу, аюул, ноцтой байдал, тэгэхэд тэд үргэлж ирж адислал өгч эсвэл зарим гай гамшгийг зайлуулж, юу чадахаа хийхийг хичээдэг – ойлгож байна уу? – солир байна уу, газар хөдлөлт, хуй салхи гээд. Тэдний оролцоогүйгээр бид зүгээр л дуусчих байсан, за юу?

Тариалангийн талбай дахь цагаригууд бол Дэлхийн бидэнд илгээх захиас юм. Тэдгээр нь маш, маш сайхан, хайрласан, халуун дулаан захиаснууд. Ихэнх нь л бидэнд муу хүн байж болохгүй тухай захисан юм шиг байдаг. Энд би та нарт дөрвийг нь уншиж өгье. Эхний захиас нь: “Өөр хоорондоо битгий дайт.” Хоёр дахь нь: “Дэлхийгээ бүү сүйтгэ.” Гурав дахь нь: “Өөрсдийн амьдралаа бүү сүйтгэ.” Дөрөв дэх нь: “Эх Дэлхи

Далай Лам ингэж хэлсэн байдаг, бид энэ гариг дээр 80 эсвэл 90 жил л ирсэн байдаг. Мөн энэ хугацаандаа бусад хүмүүсийг жаргалтай болгох аргаа олсон бол та өөрийн аз жаргалаа бий болгох аргаа олсон гэсэн үг.

“Би та бүхнээр сүнсний тань зорилго юу болохыг олж мэдүүлэх болно.” Миний харах өнцгийн хувьд, бид бүхэнд зорилго байдаг. Бид өөр өөр хичээлүүдэд суралцахаар дахин төрдөг. Мөн энэ нь ганц хичээл байдаггүй Сурах ёстой ихэнх хичээл нь өршөөх байдаг.

Би өөрийгөө анагааж буйгаа анзаарсан, би бодол сэтгэл, сүнсээ анагааж байв. Тэр мөчид намайг бүрхэх баяр хөөр маш эрчтэй, нүүрийг минь даган урсах нулимс сэтгэл хөдлөлөөр дүүрэн байлаа.

Би цээжээр минь дамжин ирэх бодлыг сонссон, “Бодлоо сорь” гэж. Яг тэр агшинд, гуравдагч нүд, эсвэл миний хөмсөгний хоорондох зай хүчтэйгээр чичирч эхэлсэн. Тэгээд автоматаар сөрөг бодлуудыг минь хааж эхэлсэн юм.

Би “үхсэн” байхдаа Бурханыг бүхий л шашнаас чанад гэдгийг ойлгосон, учир нь Бурханлаг төрөлтөн бүхий л үзэл бодол, ойлголт ба хязгаараас чанад байдаг. “Мөнхийн” гэдэг эсвэл “үүрдийн” гэдэг үг нь өөрөө үзэл бодолд хязгаарлагдахгүй гэдгийг илтгэдэг.

Бүх амьд биед гэрэл байгааг би харж байна. Хүн төрөлхтний ялгаа нь хүмүүс хуурмаг үнэ цэнийг бий болгон амьдардагт оршдогт байна. Хүн бүр онцгой байдлаар хайрлагддаг ба энэ нь энэ тэнцүү хэлбэрээр хайрлагддаг юм.

Буддизмын төв үзлүүдийн нэг нь бүх зүйл үүрдийн бус, бүх зүйлс алга болдог. Мөн, бидний шинжлэх ухаанаас сурсан зүйл бол бүх зүйл түр зуурынх. Бид өмнө нь атомыг усташгүй гэж боддог байсан, харин одоо атом хуваагддагийг мэддэг.

Миний хоёр дахь клиник үхэл сэтгэлийг минь багахан зовоосон. Би эхлээд эргэж ирээд, энэ зүйл юу байсныг огт мэдээгүй. Би эхлээд эргэж ирээд, хуруугаа хэрхэн хөдөлгөх, мэдрэх, идэхээ олж мэдэж, бас амьсгалж бодох гэж юу байдгийг мэдэх хэрэгтэй болсон. Тэгээд би яг л харь гаригийн, сонин машин дотор байгаа мэт болсон. Тэгээд би бол энэ зүйл биш гэдгийг мэдсэн юм.

Манай ертөнцийн маш олон параметрүүд, жишээ нь цөмийн хүчний хүч болон ертөнц дахь бараан энергийн хэмжээ гэх мэт энэ бүх параметрүүд амьдрал оршин тогтнохыг бататган маш нарийн тогтсон байдаг. Хэрэв тэдгээр зарим параметрүүд жаахан том эсвэл жаахан жижиг байсан бол манай ертөнцөд амьдрал оршин тогтнох байсан гэж бодохгүй байна. Асуулт нь бол яагаад тэр вэ?

Тэгээд би амьдралаа ахин харсан. Зөвхөн миний бүхий л амьдралаа өгсөн маш их шаналлаар зовсон хэсгээ л сөхөн харсан, нэг тохиолдол бүр нь дараалалтай байв. Гэвч би үүнийг гаднаас нь хараагүй. Би үүнийг хэтийн төлөвөөс харсан бөгөөд би зовлон учруулсан тэр хүмүүсийнхээ мэдрэмжийг мэдэрсэн юм.

Түүхийн туршид, өөр өөр бүлгийн хүмүүс, өөр өөр шашнууд, өөр өөр соёлууд Бурханыг харах өөр өөр үзэлтэй байсан. Нэг Бурхныг үзэх үзэл нь Пантэизм гэдэг нэртэй. Энэ үзэл нь магадгүй Хятадын Даоизмтэй адилхан байх, Бурханыг бүх байгаль гэж үздэг. Хэрэв танд Бурхныг харах энэ щ өнцөг бий бол, Бурхан хаа сайгүй, бидний эргэн тойронд үргэлж бий.

Ноён Александре Ферраны хүү ургамалтай харьцах нь өдөр бүрийн үзэгдэл болсон гэр бүлд өсчээ. Энэхүү туршлага нь хүүд хэрхэн нөлөөлсөн бол? Түүний хувьд ямар ч эргэлзээгүй. Тэд амьд; тэд түүнийг нэрээр нь дууддаг. Ургамлууд түүнийг дуудахад тэр хариулдаг. Тэгээд хамтдаа багахан яриа өрнүүлдэг шүү.

Ноён Александре Ферран ургамлуудтай үгс болон хөгжмөөр ганц холбогдоод зогсохгүй мөн тэднийг бидэнд зааж сургах зүйлс олон байдаг хэмээн итгэдэг аж. Тэдэнд бидэнд зааж сургах олон зүйлс бий. Тухайлбал, суунга амьдралын тухай, нэг нэгэнтэйгээ хэрхэн ойр дотно амьдрах гээд л. Түүнчлэн өнөөдөр, амьтан болон ургамлын ертөнцөд бидний мэддэгээс хэд дахин илүү харилцан дэмжлэг байдгийг баталжээ.

Байгаль дэлхийг маань амьтад болон ургамлаараа чимж буй ч ахин нууцлаг зүйлс нээгдэхээр хүлээгдэнэ. Үүнтэй зэрэгцэн, Ноён Александре Ферран цахилгаан соронзон төхөөрөмж ашиглан ургамлуудтай хэрхэн харилцахыг гарцаагүй олж мэджээ. Энэ нь ургамлын үндэс дор төгөлдөр хуур тавихтай ижил юм. Тэр хэрхэн түүнийг шууд ашиглахаа мэдэхгүй. Энэ түүний хэлэх үгийг орчуулах төхөөрөмж биш, эсвэл гарч болох дуу

Клиник үхлийнхээ дараагаар, Хатагтай Тришиа Баркер бидний амьдрах дэлхийгээ хэрхэн илүү сайхан газар болгож болох талаар олон ухаарлыг олж авчээ. Энэ дэлхий, зурвас харилцан холбоо буюу бүх цаг мөчүүд гэрэл түгээж бас түгээхгүй байдаг. Яагаад гэрэл түгээхгүй байна вэ? Яагаад сайныг түгээхгүй гэж? Энэ Дэлхий даяар яагаад баяр хөөрийг түгээхгүй байна вэ? Би үүнийг магадгүй бидний тэр хайрыг түгээх х

Хатагтай Тришиа Баркерийн сүнс клиник үхлийн дараагаар биендээ эргэн ороод өөр хүн байсан гэдгээ ухаарчээ. Би сувилагч нараас, “Би хэр удаан үхсэн бэ?” гэж асуусан. Би үхсэн гэдгээ мэдэж байсан. “Та Бурханыг юу гэж боддог вэ? Учир нь Бурхан бол энэ гайхалтай гэрлийн энерги!” Би эдгээр зүйлсийг ярьж эхэлсэн юм.

Клиник үхлийнхээ үеэр Хатагтай Тришиа Баркер хагалгааны өрөөнд сахиулсан тэнгэрүүдийг харжээ. Тэрээр дараа нь тэдгээр тэнгэрлэг оршихуйстай ахин холбогдож болохоо олж мэдсэн байна. Тэгээд бие маань маш их өвдөлтөнд байв. Тэгээд би Бурханд болон тэдгээр дагинасуудад залбирч эхэлсэн. Би нүдээ аниад бясалгаж байлаа. Би яг тэр сахиулсан тэнгэрүүдийг сээр болон нуруун дээр минь ажиллаж байхыг мэдэрсэн.

Ноцтой машины ослын дараагаар Хатагтай Тришиа Баркер эмнэлэгт хүргэгдэн мартагдашгүй клиник үхлийг үзжээ. Би яаралтай нугасны хагалгаанд ороход, би биенээсээ дээшээ гарсан. Тэгээд хагалгааны ширээн дээр биеэ харсан. Би бас үүнийг хэлэх ёстой байх, би үнэхээр итгэлтэйгээр хүний сүнслэг бие цааш явж, бидний сүнс энэ биеийг өнгөрсөний дараа үргэлжлүүлдэг гэдгийг мэдсэн.