“O Goddess, Earth, of Gods and men the source, Endued with fertile, all destroying force; All-parent, bounding, whose prolific powers, Produce a store of beauteous fruits and flowers, All-various maid, the eternal world’s strong base Immortal, blessed, crowned with every grace; From whose wide womb, as from an endless root, Fruits, many-formed, mature and grateful shoot. Deep bosomed, blessed, pleased with grassy plains, Sweet to the smell, and with prolific rains. All flowery daemon, center of the world, Around thy orb, the beauteous stars are hurled With rapid whirl, eternal and Divine, Whose frames with matchless skill and wisdom shine.” “I Call strong Pan, the substance of the whole, Ethereal, marine, Earthly, general soul, Immortal fire; for all the world is thine, And all are parts of thee, O power Divine. Come, blessed Pan, whom rural haunts delight, Come, leaping, agile, wandering, starry light; The Hours and Seasons, wait thy high command, And round thy throne in graceful order stand.”“The piercing eye of Justice bright, I sing, Placed by the throne of Heaven’s Almighty King, Perceiving thence, with vision unconfined, The life and conduct of the human kind To thee, revenge and punishment belong, Chastising every deed, unjust and wrong; Whose power alone, dissimilars can join, And from the equality of truth combine: For all the ill, persuasion can inspire, When urging bad designs, with counsel dire, It is thine alone to punish; with the race Of lawless passions, and incentives base; For thou art ever to the good inclined, And hostile to the men of evil mind.”“The Holy king of Gods and men I call, Celestial Law, the righteous seal of all; The seal which stamps whatever the Earth contains, Nature’s firm basis, and the liquid plains: Stable, and starry, of harmonious frame, Preserving laws eternally the same: Thy all-composing power in Heaven appears, Connects its frame, and props the starry spheres; And shakes weak Envy with tremendous sound, Tossed by thy arm in giddy whirls around.”

Orpheus was an ancient spiritual Master who was born in Southern Bulgaria, and is believed to have been the son of the Thracian king, Oeagrus. His spiritual teachings focus on the belief that human souls are Divine and immortal, and once these Divine souls come down to Earth, they become trapped in the circle of successive rebirths. Utmost importance is thus placed on our actions on Earth, with the venerated ancient Master being a compassionate vegetarian who taught his followers that refraining from animal-people flesh was an essential element for the salvation of humans. In addition to being a spiritual Master, Orpheus was also a legendary musician and poet. One of his most famous works is “The Hymns of Orpheus,” where spiritual teachings are set in poetic form. Today, we would like to present excerpts from “The Hymns of Orpheus,” to you, dear viewers.“Great Heaven, whose mighty frame no respite knows, Father of all, from whom the world arose: Hear, bounteous parent, source and end of all, Forever whirling round this Earthly ball; Abode of Gods, whose guardian power surrounds The eternal world with ever during bounds; Whose ample bosom and encircling folds The dire necessity of nature holds.”“O Mighty first-begotten, hear my prayer, Whilst you wander through the air, Glorying in thy golden wings, From whom the race of Gods and mortals springs. From eyes obscure thou wipe the gloom of night, All-spreading splendor, pure and Holy Light Hence called, the glory of the sky, On waving pinions through the world you fly.”“With holy voice I call the stars on high, Pure sacred lights and genii of the sky. Celestial stars, the progeny of Night, In whirling circles beaming far your light, Refulgent rays around the Heavens ye throw, Eternal fires, the source of all below. With flames significant of fate ye shine, And aptly rule for men a path Divine.”“Hear golden Titan, whose eternal eye With broad survey, illumines all the sky. Self-born, unwearied in diffusing light, And to all eyes the mirror of delight: Lord of the seasons, with thy fiery car And leaping coursers, beaming light from far: With thy right hand the source of morning light, And with thy left the father of the night.”

“Ахимса бол хамгийн дээд хүч. Ахимса бол хамгийн дээд найз. Ахимса бол хамгийн дээд үнэн. Ахимса бол хамгийн дээд сургаал.”

“Хүний бие өөртэйгээ эвтэй амгалан байх нь хамгийн ховор эрдэнээс илүү үнэ цэнэтэй юм. Өөрийн биеэ нандигна - энэ нь ганцхан нэг удаа л таных.”

“Бидний төсөөлөх чадварын ер бусын гайхалтай хүчнүүд нь тусгай хүчээр бидний оюун ухаанд ашиглагддаг, энэ нь Идэвхтэй Оюун Ухааны шууд нөлөөн дор байдаг ба, үүгээр боломжит байдлаас бодит байдал руу шилждэг. Оюун ухаанаар л тэрхүү нөлөөлөл нь төсөөлөх чадварт хүрдэг. ”

“Тэднийг хөдөлгөдөг, тэдэнд өөр ямар байдлаар амрахыг зөвшөөрдөггүй зүйл бол Бурханлаг нөлөөлөл юм, гэвч тэд өөрсдийн үйлээр агуу бузар мууг өөрсдөдөө авчирч магадгүй.”

“Бусдыг дийлснээс өөрийгөө ялан дийлсэн нь дээр үнэндээ. Өөрийгөө хянадаг хүний ялалтийг Дева ч, Брахма ч ялагдал болгож чадахгүй.”

“Оршихуйн Жинхэнэ Мөн Чанарын гүн ойлголтыг олж аван, Нирванд хүрч үхэх төрөхийн хүрднээс ангижирсан хүн зовлон зүдүүрээс болон бүхнээс ангид чөлөөтэй байдаг ба, бүх хүлээсийг устгадаг, түүнд ямар ч зовлон байхгүй болдог.”

“Энэрлийн сэтгэлтэй, шударга ёсыг дадуулдаг, дэлхийн хэрэг явдал дунд идэвхигүй байдаг, Дэлхий дээрх бүх бүтээлүүдийг өөр шигээ боддог хүн Мөнхийн Төрөлтөнд хүрдэг, жинхэнэ Бурхан үүрд түүнтэй хамт.”

“Ертөнцийн урсгах энэхүү Үгийг хүлээж авагтун! Энэ Үг бол Гүрү билээ; Би үүнийг сонссон бөгөөд шавь нь болсон. Энэхүү Үгийн утгыг мэддэг хүн хэр олон билээ?”

“Эртний Өдрүүдийн энэ нигүүлсэл нь үнэний өршөөл юм. ‘Үнэний өршөөл’ гэх энэ хэллэг нь бие махбодын амьдралын тухай биш харин сүнсний амьдралын тухай хэлэгдэж байгаа билээ.”

“Би бясалгасан, […] тэгээд […] ер бусын дотоод Диваажингийн Гэрлүүдийн хамгийн гайхалтай гэрлийг ажсан. […] Тэрхүү дотоод Диваажингийн Гэрэлд нэгэн бүрхэг байдал угаагдан алга болсон юм, […] би тэднээс ямар учиртайг асуутал […] тэд ийн хариулав: […] ‘Та гэм нүгэл арилахыг харлаа’ гэсэн.”

“Би хамгийн ихээр гэрэлтэж буй огторгуйн [эхний] хаалганы өмнө ирэв, миний эргэн тойронд байсан (дотоодын Диваажингийн) Гэрэлд хязгаар үгүй байлаа, огторгуйн хаалганууд бие биенийхээ эсрэг савлан, нэгэн зэрэг бүгд нээгдэв.”

“Баярла хөөр, баяр дээрээ баяр нэм, учир нь миний Хантаазаа өмсөх хугацаа дуусч байна, үүнийг надад эхлэл үед бэлдэж өгч байсан ба, үүний дуусах хугацаа хүртэл сүүлчийн нууцад үүнийг би ардаа үлдээнэ.”

“Хэрвээ та Дхарма (үнэний сургаал)-ын замаар баттай, шулуун явж чадвал Гүрүгийнхээ ивээлийг хүртэх болно. Хэрвээ та нар энэ үгийг алдаа мадаггүй ойлгож чадвал тан дээр маш их баяр, баясгалан ирнэ гэдэгт итгэлтэй байж болно, учир нь энэ бол миний өөрийн туршлага юм.”

“Эцэг хүү хоорондоо эвтэй байх нь сайхан- Бусад хүмүүстэй эв зохицлыг олох нь агуу буян: Гэхдээ өөрийнхөө эцэгтэйгээ эв эеийг хадгалах нь хамгийн сайн.”

“Зөв шударга бодол бүхэн шалтгаан тустай байдаг, гэвч таны зорилго энэрэнгүй байх ёстой. Миний Шалтгааны төлөө, та бүхэн тууштай байх болтугай, гэхдээ уур уцааргүйгээр нигүүлслийн бүтээлч хүчийг түгээх болтугай.”

“Бүх зүйл өөрсдийн заяагдсан газартаа очих болно, олон зүйлс ирээд буцах болно. Нарны цацрагийг нүд үргэлж хардаггүй ч нар үргэлж Дэлхийг дулаацуулсаар л байдаг. Хайрын дулаан тан дээр харамгүй асгарах болно...”

“Ариун журам бол аливаа зүйлийн мөн чанарыг үйлдлээр баримтлах явдал бөгөөд аливаа зүйлийн мөн чанар үүнийг түгээн дэлгэрүүлдэг.”

“Эх болсон зургаан зүйлийн амьд төрөлтнүүдэд ямар ч гэмтэл учруулахгүй байж, худал хэлэхгүй, өгөөгүй зүйлийг авахаас цээрлэж, эд баялаг, хүүхэн, бардам зан, заль мэхийг огоорч хүн өөрийгөө хязгаарлаж амьдрах ёстой.”