جزئیات
بیشتر بخوانید
پیش از رسیدن به بالاترین سطح، چندین یا پنج منزلگاه وجود دارند که ما باید از آنها عبور کنیم و سه تای اول پایین‌ترین سطح ها هستند که شامل دنیای ما نیز میشود. این سه تای آنهاست. و این سه قلمرو، محل بیشترین خلاقیت توهم‌آمیز هستند. هرکس در این سه سطح هستی، یا سه سطح آگاهی، چیزی را باور می کند که نیست. و حقیقت، چند سال بعد از تولدشان از آنها پوشیده میگردد. و این پوشش هر روز ضخیم‌تر می‌شوند. هر چه بیشتر مشغول به امور دنیوی شویم، خانه واقعی خود را بیشتر فراموش می‌کنیم. فراتر از این سه قلمرو، موجودیتی با گرایش معنوی بیشتری هست. و اینجاست که باید در نهایت به آن برسیم تا خودِ واقعی‌مان را در نهایت شکوه و جلال بشناسیم. ما با خدا یکی خواهیم بود. ما خواهیم گفت: "من با خدا یکی هستم. من و پدرم یکی هستیم." […]و کوان یین به معنای ارتباط مجدد با ارتعاش خدا، با «کلام خدا»، با خودِ خداست. […]"کوان یین" یک واژه چینی است، من کارم را در تایوان (فورموسا) شروع کردم و مردم آنجا چینی صحبت می‌کنند، بنابراین تمام کتاب‌ها به زبان چینی چاپ شد. و آنها این نام را نگه داشتند. درست مثل اینکه "مسیح" واژه‌ای عبری برای قدیس روشن‌ضمیر است و "بودا" یک واژه‌ٔ سانسکریت برای قدیس روشن‌ضمیر است. اما مردم این‌ها را حفظ کردند، چون این به عادت تبدیل شده و همه اینطور سخن می گویند. اما همه یکی هستند. […]اگر سیاره ما به سطح بالاتری از درک معنوی برسد، دیگر جنگی نخواهد بود. جنگ فقط در فضایی پر از نفرت، سوءتفاهم و ناامیدی رخ می‌دهد، به خاطر فاصله‌ای که بین انسان‌ها و خدای درونشان وجود دارد. جنگ فریاد رنج و دلتنگی برای خانه است. ناامیدانه‌ترین و خشن‌ترین فریادِ کودکی که نمی‌داند پدرش کجاست. […] پس تنها راه پایان دادن به جنگ، چه در این سیاره و چه در هر جای دیگر، روشن‌ضمیر شدن است و اینکه خدا را بشناسیم درست مثل کودکی که در آغوش مادر قرار می‌گیرد و دیگر گریه نمی‌کند.Photo Caption: آن را در درون داشته باش، در بیرون درخشان بدرخش!
