Szczegóły
Czytaj więcej
Mam tylko nadzieję, że się obudzą, albo inaczej. Bo inaczej, jestem bezradna. (Tak. Tak, Mistrzyni.) Jestem bezradna. Czasami mogę tylko płakać, tylko płakać. Płaczę pragnąc, abym nie musiała być świadkiem tego wszystkiego, a nawet wiedząc więcej o przyszłości. Czujecie się tak, jakbyście mieli jakąś bliską wam osobę, ukochaną, a ona jest w śpiączce. Nie ważne jak wiele do niej mówicie, mówicie, by się obudziła, ona się nie budzi. (Tak. Racja.) I boicie się ją stracić. To jest uczucie, które ja mam.
