รายละเอียด
อ่านเพิ่มเติม
มีคน ๆ หนึ่ง ที่มีหนี้สินเยอะมาก เขาติดหนี้เต็มไปหมด ก็เรียกได้ว่า ติดหนี้ทุกคน อะไรสักอย่างในหมู่บ้าน [...] วันหนึ่ง เขากลับบ้าน แล้วเจ้าหนี้ของเขาหลายคน กำลังนั่งอยู่เต็มบันไดไปหมด บันไดนอกบ้าน และในบ้านและทั้งหมดนั่น เขาก็เดินเข้าไปหาคนหนึ่ง ที่นั่งตากแดดอยู่ หรือคนที่นั่งตากแดด มากที่สุด เขาพูดว่า ... มาก ๆ เหมือนกระซิบในรถของเขา พูดว่า “โปรดกลับมา พรุ่งนี้ ตอนเช้า ๆ ประมาณเจ็ดโมงเช้า” […] แล้ววันต่อมา คน ๆ นั้นก็มาแต่เช้ามาก ประมาณเจ็ดโมงเช้า [...] แล้วเขาก็นั่งรอที่นั่น เป็นเวลานาน แต่เขาไม่ได้... ไม่มีอะไรเคลื่อนไหว ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ดังนั้น [...] เขาพูดว่า “คุณไม่ได้บอกฉันเมื่อวานหรือ ว่าให้มาเช้า ๆ? [...] ทำไมคุณยังไม่พูดอะไร เกี่ยวกับมัน?” ดังนั้น คนที่ติดเงิน พูดว่า “โอ้ เมื่อวาน ฉันเห็นคุณ นั่งตากแดด และไกลมาก ฉันเลยบอกคุณให้มาเช้า ๆ เพื่อคุณจะได้มีที่นั่งดีกว่า” […]
