Тэр, Их Багш Өөрөө муу үйлийн үр хураах нь гарцаагүй. (За.) Тэр Мял Богдод хатуу хандах бүрдээ Түүнээс жаахан үйлийн үр авч байсан. (Аан. Тийм.) Түүнийг зодох бүрдээ магадгүй Тэр бие махбоддоо асуудал тарьж байсан байх. Мэдээж. Үйлийн үр нь хаа нэгтэй явах ёстой. (За.) (Харамсалтай нь энэ нь Их Багш руу явдаг.) Тийм ээ, тийм. Мэдээж, өөр хаачих билээ?
Юуны тухай ярьж байлаа? Аан, Мял Богд.
Их Багшийн эхнэр нь үргэлж Мял Богдыг өрөвддөг. Үнэхээр хичээнгүй, чин сэтгэлтэй, тун даруухан залуу, маш их хөдөлмөрлөөд байхад нөхөр нь Түүнд юу ч өгөхийг хүсээгүй мэт санагддаг. Түүнийг зодуулах бүрд эхнэр нь үргэлж Түүнд эмчилгээний зүйлс өгдөг байв. Тос түрхлэг гэх мэт. (Аан, за.) Мөн заримдаа Их Багш нь Түүнд хоол өгөхгүй болохоор нууцаар хоол аваачиж өгнө. Эх хүний зүрх сэтгэл, та нар мэднэ дээ, өрөвч зөөлөн. Гэвч тэр Мял Богд энэ бүхнийг хүртэх нүгэлтэй гэдгийг мэдээгүй, ариусахын тулд, илүү дээр зааварчилгааг хүлээн авахын тулд Түүнд энэ бүхэн шаардлагатай байсныг мэдээгүй. (За, Багш аа.)
Их Багш энэ бүх байр сууцыг үнэндээ тоохгүй... Түүгээр яах ч билээ? (Тийм ээ.) Түүнд байшин хэрэггүй, яах гэж? Хэдийнээ байртай. Мял Богдыг ирэхээс өмнө Түүнд бүх зүйл байсан. (Тийм.) Харин Мял Богд ирснээрээ Түүнд илүү ачаа дарамт л болно. Байшин барь гэж хэлнэ, дараа нь нураа гэнэ, тэгээд бас зодож нүдэх ёстой болно. (Тийм.) Ямар ч Их Багш тэгэхийг хүсэхгүй, Түүнийг өрөвдсөндөө л тэгэхээс өөр арга байгаагүй. Тэгэхээр хүний үйлийн үрийг цэвэрлэхийн тулд Түүний нигүүлсэнгүй сэтгэл нь ингэхэд хүргэдэг. (Аан, за.)
Их Багш нь Өөрөө жаахан муу үйлийн үр хураах нь дамжиггүй. (За.) Мял Богдод хүндрэл учруулах бүрдээ Өөртөө зарим үйлийн үрийг нь авч байсан. (Аан, за.) Түүнийг зодох бүрдээ Их Багшид нь бие махбодын асуудал гарч байсан байх. Мэдээж. Үйлийн үр хаа нэгтэй очих ёстой (Тийм.) (Харамсалтай нь, Их Багш дээр л очдог.) Тийм ээ, тийм. Мэдээж. Өөр хайчих вэ? (За.) Гэмт хэрэгтний талд орвол хууль өөрийг тань хамсаатан болгож барьдаг. Тэгээд шалгадаг. (Тийм.) Гэмт хэрэгтэнтэй холбогдсон учраас бүр баривчилдаг. Бас шоронд хийх тохиолдол ч бий. (Үнэн.) Хэдэн гэмт хэрэгтнүүдийг батлан дааж гаргахыг хүслээ ч, тэд шалгах л болно. (Тийм.) “Яагаад энэ хүнийг батлан дааж байгаа юм?” гэх мэт зүйл асуудаг. (Тийм, Багш аа)
Зарим ноцтой тохиолдолд тэр гэмт хэрэгтний оронд ордог. Жишээ нь заримдаа хүү нь ямар нэг хэрэг үйлдсэн бол аав нь бүгдийг нь өөр дээрээ үүрдэг. Хэргийг үйлдсэн нь өөрийгөө гэж хэлдэг. (Өө, тийм.) Харин хүү эрх чөлөөтэй болно. Гэвч аав нь шоронд ордог. Ийм зүйл болж байсан. (За.) Ийм зарим нэг түүх бий. (За, Багш аа.) Эсвэл эсрэгээрээ.
Тэгэхээр гэмт хэрэгтний хамаатан юм уу, ямар нэг холбоотой бол нөлөөнд нь ордог. (За.) Эрх мэдэлтнүүд бас хянаж, гэр оронд тань ахин дахин ирж, гэрийг тань нэгжиж, эсвэл магадгүй шорон руу аваад явдаг, нөхцөл байдлаас хамаарна. (За, Багш аа.) Яагаад гэвэл хүүгийнхээ эсвэл найзынхаа, эсвэл хамаатныхаа ч юм уу хийсэн хэргийн талаар та юу ч мэдэхгүй гэдэгт тэд итгэхгүй. (Тийм.) Ялангуяа түүнийг өмгөөлж, хамгаалж дуугарсан тохиолдолд. (Тийм.) Өөрөөс тань илүү зүйлс асууна.
За эргээд Мял Богдын тухай ярьцгаая. (За.) Тэр Марва Их Багшийнхаа шавь дээр очдог. Ээж нь тэр шавьд зориулж захидал бичдэг. Хуурамч захидал. (Өө.) Тэр, “Их Багш хэдийнээ зөвшөөрсөн. (Аа, тийм.)_Тэр манайхаас очиж байгаа. (За.) Тиймээс Их Багш зөвшөөрсөн тул та Түүнд авшиг хүртээнэ үү.” гэдэг. Тэгэхэд нь Марвагийн сайн шавь гүйцэлдүүлэхгүй байж зүрхэлдэггүй. Ингэж бичсэн нь
Их Багшийн эхнэр. (Тийм, мэдээж!) Бараг л Их Багш гэсэн үг. (Тийм, Багш аа.)
Энэтхэгт бас заримдаа олон Их Багш нар гэртээ байх үед нь эхнэр нь суугаад даршан хийхийг харсан. Зарим Энэтхэг хүмүүс эсвэл зарим холоос ирсэн шавь нар удахгүй буцах учраас тэгдэг. (За.) Тэр тэнд суугаад тэдэнд өөрийгөө харуулдаг. Тэгээд л болоо. Учир нь тэд эхнэр нь Их Багш шиг сайн гэдэгт итгэдэг, яагаад гэвэл тэд өдөр шөнөгүй хамт байдаг. (За, Багш аа.) Гэх мэт. Тэгэхээр энэ бол ердийн л зүйл. Хэрэв Их Багш байхгүй бол эхнэр нь зүгээр л суудаг. (Аан за.)
Мэдээж тэднийг сургадаг, жишээ нь Кабир эхнэрээ сургасан учраас тэр сүнслэгээр тун өндөр хөгжсөн байдаг. Тийм учраас Кабир түүнд юу ч хэлсэн хийдэг. Ямар ч асуулт асуудаггүй. (За.)
Та нарт хэлж байсан даа, зочин ирээд, “Та яагаад эхнэртэй юм бэ?” “Эхнэртэй байх асуудалтай шүү дээ” гэх мэт зүйл асуудаг. Тэр өөрийнхөө л туршлагаас ярьдаг, олон эрчүүдийн туршлагаас ярьдаг. (За.) Тэгэхэд нь Кабир “Тэр миний эхнэр байхаа больсон, миний шавь. Бид ердийн эхнэр нөхрийн бие махбодын харилцаагүй болсон.” гэж хэлдэг. (Тийм ээ.) “Мөн тэр миний хэлсэн бүхнийг хийдэг. Тийм учраас тэр одоо ч энд байгаа юм.” гэдэг. (За.)
Үүнийг сонсоод зочин, шинэ үнэний эрэлч гэгч нэг л итгэлгүй, “Та надад баталж чадах уу?” гэж асуухад Кабир “Бололгүй яахав” гэдэг. Тэгээд эхнэрээ хүрээд ир гэж дуудахад эхнэр нь ирээд Түүний хөлд сууж, “За, Багш аа.” гэв. Тэр түүнд гараад хэдэн хайрга чулуу авчраад саванд хийгээд буцалгаад өгөөч гэж хэлдэг. (За.) Тэгэхэд нь тэр гарч олон хайрга чулуу авчраад саванд хийгээд шууд л хуурдаг. (Тийм.)
Криншнагийн хань мөн адилхан. Бүх шавь нар нь Түүний эхнэрт атаархаад байдаг учраас Тэр тэднийг туршиж, толгой нь өвдөж байна гэж хэлдэг. (Аа, тийм.) Тэд “Бид болон түүний хооронд ямар ялгаа байна вэ? Та яагаад түүнд онцгой ханддаг юм? (За) Та яагаад бидний хэн нэгэнтэй биш, түүнтэй хамт байдаг юм бэ? (За.) Бид ирж буцаж л болно, харин тэр Тантай байнга хамт байдаг.” гэж асуудаг. Тэд атаархсан (За.) Тэгэхэд нь Кришна, “Үгүй ээ, тэр маш дуулгавартай. Та нар зодолдож мэднэ, маргаж мэднэ, мөн “би” үзэл энэ тэртэй учраас та нарыг дэргэдээ байлгахад үнэхээр асуудалтай байдаг. Тэр бол өөр. Надтай бараг л нэг. Түүнийг юу ч хий гэсэн тэр хийдэг.” гэж хариулдаг. (За.)
Гэвч хүмүүс итгээгүй учраас дараа нь нэг өдөр Тэр толгой нь өвдсөн мэт дүр эсгэдэг, (За.) Ингээд Тэр... “Өө, толгой!” гэж орилж, шалан дээр унаж өнхрөв. Тэгэхэд нь бүх эмэгтэй шавь нар нь Түүнээс толгойн өвчнийг нь зогсоохын тулд юу хийх вэ гэж асуудаг. (За.) “Боломжтой юу?” гэхэд Тэр, “Тийм ээ боломжтой. Миний толгой дээр л гишгэчихвэл шууд зүгээр болно.” гэдэг. Хэн ч зүрхэлдэггүй. (Үгүй.) “Өө, Багш аа, бид яаж тэгж зүрхлэх билээ? (Тийм.) Тантай нэг түвшинд ч сууж зүрхэлдэггүй билээ. Гэтэл яаж Таны толгой дээр гишгэх юм бэ?” (Тийм ээ, тэгдэг.) Хэн ч гишгэдэггүй.
Тэгэхэд нь Радха Түүний хань учраас дууддаг. Тэгээд түүнд, “Толгой өвдөөд байна, яг одоо толгой дээр гишгэчихвэл өвчнийг нь намдаана.” гэхэд тэр нэн даруй гишгэдэг. Тэгээд Кришна бүх охидод хандан, “Харав уу? Та нар миний хэлснийг хийдэггүй. Миний хүссэнийг хийдэггүй. Тэр харин ямар ч асуулт тавилгүй үргэлж хийдэг юм.” гэдэг. (Тийм.) Тийнхүү яг тэнд болсон зүйл нь хүн бүрийн сэтгэлийн хангадаг. Тэд түүнээс ямар ялгаатайгаа мэдэрдэг. (Тийм ээ, ойлгож байна.) Сайн байна. Яг л Кабирын эхнэр шиг. Тэд хамтдаа яг л найзууд шиг амьдарч байсан, (За.) дээрээс нь бас шавь нь.
Энэтхэгт би бусад олон Их Багш нарыг харсан. Их Багш болохоосоо өмнө тэд гэрлэж хүүхэдтэй болсон байдаг. Дараа нь аав нь юм уу Их Багш нь Түүнийг Их Багш болгож томилоход эхнэр нь үргэлж хөлд нь суудаг. Их Багш сандал дээр сууж, харин тэр шинэ Их Багшийн хөлд нь суудаг. Хэзээ ч Түүнтэй зэрэгцэж суудаггүй. (За.) Би нүдээрээ харсан. (За, Багш аа.)
Тийм байдаг. Хэн хаана суухыг Их Багш тоодог юм биш. Зүгээр л уламжлалаараа тэгж хүндлэл үзүүлдэг. (За.) Их Багшийн ээж нь хүртэл Түүнтэй зэрэгцэж бус хөлд нь сууж байхыг би харсан, (За.) нэг түвшинд суудаггүй. (За, Багш аа.)
Тэгэхээр одоо, Мял Богд Их Багш Марвагийнхаа тэргүүн шавь руу нь явж очдог. Их Багшийнхаа төлөөлөгч, тэргүүний сайн шавь нь, тийм ч хол биш, алхаад л хүрэх зайнд амьдардаг байжээ. Тэгээд шавь нь Ээжийнх нь бичсэн захидлыг үзнэ. Тэд Их Багшийнхаа эхнэрийг “Ээж” гэж дууддаг. (Аан, за.) Ихэвчлэн тэгдэг, “Ариун Эх” гэдэг. Тэгээд шавь нь тэрийг харчихаад, “За, за. Би авшиг хүртээе” гэдэг. Гэхдээ түүнд хачирхалтай санагддаг. “Яагаад Их Багш тэндээ хүртээгээгүй байдаг билээ? Яагаад авшиг өгүүлэхээр нааш нь илгээв?” (За.) Гэвч тэр Ээжид эргэлзэж асууж чадахгүй. Баталгаажуулахыг хүсвэл тэр өөр нэг өдөр алхаж очоод ирэх юм уу, хэн нэгнийг мориор явуулж, эргэж иртэл нь хүлээх ёстой болно. (Тийм ээ, удна.) Орчин үед амар болсон.
Тэгээд Мял Богд авшиг авсан боловч юу ч хүртдэггүй. (Аан тийм.) Ямар ч холбоос, ямар ч ахуй ойлголт авдаггүй учраас тэр шавь жаахан гайхдаг. “Их Багш маань зөвшөөрөл өгөөгүй юм болов уу?” гэж боддог. (Аан. За.) Тэгэхэд нь Мял Богд үнэнээ илчилж, “Үгүй ээ, бид зөвхөн Ээжийн зөвшөөрлөөр хийсэн. Багш мэдээгүй.” гэдэг. Тэгээд Тэр өрөвдөлтэй түүхээ ярьж, гунигт дуугаа дуулдаг. “Өдөр бүр би ажилладаг ч Тэр намайг зоддог. Надад хоол ч өгдөггүй,” гэх мэт. Өөрийгөө өрөвдүүлэх гэсэн ч ямар ч нэмэр болсонгүй.
Түүнийг өрөвдөх гэдэг зөвхөн хүний сэтгэл хөдлөл төдий. (Тийм ээ. Тийм.) Хэн нэгэнд сайн хандах, эсвэл муу хандах гэдэг хүний зан авир, сэтгэл хөдлөл, оюун санааны л удирдлага. Сүнслэг хүч, дадал бясалгалтай ямар ч хамаагүй. Тиймээс Мял Богд эргээд гэр рүүгээ үнэхээр сэтгэл дундуур, гуниглан, тун их шаналсаар харьдаг. Буцаж очоод тэр бүх таагүй хандлагыг ахиад мэдрэх ёстой болдог. (За.)
Тэгээд нэг өдөр Багш Түүнд өгөхөд бэлэн болдог. Түүний үйлийн үр нь, аймшигтай хүнд аллагын үйлийн үр нь дуусдаг, (Тийм.) хагасыг нь бараг Их Багш нь үүрдэг. (За.) Зодлоо гээд үйлийн үр нь цэвэрлэгдэхгүй ч нэмэртэй, (За.) яагаад гэвэл тэгж байгаа нь Их Багш. Өөр хэн нэгэн тэгсэн бол хүч нь өөр. (Тийм ээ, үр нөлөөгүй.) Цэвэрлэх хүч нь адилгүй. (За.)
Учир нь зөвхөн Бурханаас заяагдсан агуу Хүчтэй Их Багш л хүмүүсийн үйлийн үрийг цэвэрлэж чадна. Учир нь хүмүүсийн үйлийн үр, үнэхээр аварга том. Бурханы Хүү хүртэл тэдний гэм нүглийг цэвэрлэхийн тулд тийм аймшигтай байдлаар амь насаа золиосолсон.
Одоо та нар мэдлээ. (За, Багш аа.) Их Багш зөвшөөрөхгүй л бол уламжлагдахгүй. Эсвэл жинхэнэ биш байдлаар болно. (За, Багш аа.) (За.) Маяа хуурдаг. (За.)
