ਵਿਸਤਾਰ
ਹੋਰ ਪੜੋ
ਉਸੇ ਕਰਕੇ ਰੈਸੀਡੇਂਟਾਂ ਨੂੰ ਸਭ ਚੀਜ਼ ਤੋਂ ਆਜ਼ਾਦ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਤਾਂਕਿ ਇਕ ਦੂਜੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਕੋਈ ਅੰਤਰ ਨਾ ਹੋਣ। ਜਿਵੇਂ, ਉਹ ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨਾਲ ਲਗਾਵ ਰਖਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨਾਲ ਲਗਾਵ ਨਹੀਂ ਰਖਦੀ। ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ, ਉਹ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦੀ। ਅਤੇ ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਬਿਹਤਰ ਹੁੰਦਾ ਜੇਕਰ ਮੇਰਾ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨਾਲ ਲਵਾਵ ਹੁੰਦਾ, ਫਿਰ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਵਧੇਰੇ ਮੌਕਾ ਹੋਣਾ ਸੀ ਕਦੇ ਕਦਾਈਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣ ਲਈ, ਤਾਜ਼ੀ ਹਵਾ ਦਾ ਸਾਹ ਲੈਣ ਲਈ, ਅਤੇ ਅਜ਼ੇ ਵੀ ਵਾਪਸ ਜਾ ਸਕਦੀ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੂੰ ਜਫੀ ਪਾ ਕੇ ਅਤੇ ਕਹਿਣਾ, "ਮਾਫ ਕਰਨਾ।"
